SHOCKROCK LEGENDE ALICE COOPER DENDERT MAAR DOOR
Zijn kop rolt nog elke optreden over het podium en de reusachtige Boa constrictor gaat altijd mee op reis. Alice Cooper is nu 77 maar aan stoppen denkt hij geen moment. Deze zomer reist hij met het nieuwe album The Revenge of Alice Cooper onder zijn arm door Europa.
door: Jean-Paul Heck
Die plaat heeft hij gemaakt met de bandleden waarmee hij in de jaren ’70 zoveel furore maakte. De gitaristen Glen Buxton en Michael Bruce, bassist Dennis Dunaway en drummer Neal Smith. Eerder kwamen de mannen al bij elkaar voor een paar songs op het album Detroit Stories en toen werd er al gesproken over een volledig nieuwe plaat met de originele Alice Cooper Band. Logisch ook want met deze mannen werd Cooper begin jaren ’70 een megaster met hits zoals Schools Out, Elected en Million Dollar Babies en trok dit in de decennia daarna door met knallers zoals How You Gonna See Me Now en Poison. Zelfs Buxton die in 1997 overleed, is terug te horen met een paar gitaarpartijen die bewaard bleven. Cooper kijkt met veel plezier vooruit op de komende tour. ,,Ik ben in een fase van mijn leven gekomen dat ik volledig stressvrij ben. Weet je dat stress meer slachtoffers oplevert dan drank en drugs?” Cooper zegt het met de nodige ironie. Er zijn immers weinig rocksterren die in de jaren ’70 en ’80 meer whisky, cocaïne en andere rotzooi naar binnen werkte dan hij. ,, Het ging uiteindelijk fout tijdens een tournee in 1977 toen ik opeens bloed moest overgeven. Niet een klein beetje maar een hele plas. Kijk, bloed kotsen op een podium is cool maar dat doen in de toiletpot van een Holiday Inn hotelkamer niet echt. Ik wist dat er iets wezenlijks fout zat. En telkens was het mijn vrouw Sheryl die mijn leven redde. Dan zei ze: ‘ Vincent (dat is zijn echte naam), het is de hoogste tijd dat je weer eens een afspraak maakt in een afkickkliniek.”
Midden jaren ’80 was zelfs dat niet meer het ideale lapmiddel en woog de 1 meter 80 lange Cooper nog maar 45 kilo. ,,Ik ging als een zombie door het leven en ik kan mij werkelijk niets meer herinneren van die tijd. Ik heb schijnbaar drie platen gemaakt maar ik kan je er niets over vertellen omdat ik ook niets meer weet.” De redding kwam van boven. Als zoon van een dominee, groeide Cooper op met de bijbel op tafel. ,,Mijn pa was een tolerante dominee die mij volledig vrij liet en mijn keuze voor rock-‘n-roll. Niet alles natuurlijk. Al bij mijn eerste bandje in de jaren ’60 stond er al een lijkkist op het podium en dat was voor hem wel wat te shockerend.” Het was slechts het begin van een loopbaan vol nepbloed, onthoofdingen op het podium en gewelddadigheden. ,,Mijn karakter Alice Cooper kan zich alles veroorloven. Zowel op zijn platen als op het podium. Dan ben ik de maniak, het schrikbeeld voor alle ouders.” Het is een groot contrast met de Cooper in het echte leven. Dan is hij de voorbeeldige huisvader die elke dag op de golfbaan staan. ,,Golf en de terugkeer naar het geloof hebben mijn leven gered. Daar ben ik heel eerlijk in. Alles wat ik doe, dat doe ik extreem. Zuipen, drugs maar ook het spelen van golf. Op de golfbaan kan ik mijn zinnen verzetten. Toen ik net van de drank en drugs was afgekickt, liep ik elke dag 36 holes en stond echt 10 uur onafgebroken op de baan. Mijn handicap is op dit moment 5.2 en dat is in golfkringen zeker respectabel.”
Hij schreef zijn ervaringen op in het boek: Golf Monster: My 12 Steps to Becoming a Golf Addict. ,,Veel van mijn beste vrienden ben ik door de jaren heen verloren aan zuippartijen. Ach ja, ik ben op tijd wakker geworden.” De sympathieke en intelligente man uit Phoenix, Arizona is een voorbeeld voor velen. John Lennon noemde hem destijds een muziekkunstenaar en zijn Spaanse vriend Salvador Dali betitelde Cooper als de ‘surrealist van de rock’. Cooper weet dat het ook anders had kunnen aflopen. ,,Ik weet nog dat ik eind jaren ’60 met mijn band naar Los Angeles afreisde om het te maken. Daar werden we snel af geserveerd als een stel talentloze gekkies. Totdat Frank Zappa ons hoorde. Die zei: ‘Ik snap totaal niet waar jullie mee bezig zijn maar juist dat intrigeert me.’ Daarna tekende hij ons voor zijn label.”
De afgelopen jaren bracht Cooper bijna elk jaar een nieuw album uit. En tussendoor schreef hij met Depp en Aerosmith-gitarist Joe Perry liedjes voor de Hollywood Vampires. Depp is al jaren één van zijn beste vrienden. ,,Johnny is een heerlijk mens. Hij is welbespraakt en erg geestig. Net als vroeger met John Lennon en Keith Moon (overleden drummer van The Who), kan ik het met Johnny over alles hebben. En hij speelt ook nog eens verdomd goed gitaar.” Grappig is dat de naam Hollywood Vampires, afkomstig is van het clubje drinkenbroeders waarmee Cooper in de jaren ’70 de kroeg in dook. ,,We hadden een vast clubje met Lennon, Moon, Mickey Dolenz (van The Monkees) en Bernie (Bernie Taupin, tekstschrijver van Elton John). We werden de Hollywood Vampires genoemd omdat we zelden het daglicht zagen en als gekken rode wijn dronken.” Die tijden zijn voorbij. Komende zomer staat Cooper okselfris op het Bospop-podium in Limburg. ,,Ik ben zo gezond als een vis. Heb alweer een nieuwe plaat opgenomen en kijk uit naar de Europese festivaltour. Bospop? Ik ken het niet maar als op dezelfde John Fogerty en Heart op het podium staan, moet het wel iets bijzonders zijn.”
The Revenge of Alice Cooper (V2) is nu uit.
