Het Engelse 10CC werd in 1972 opgericht door Eric Stewart, Lol Creme, Kevin Godley en Graham Gouldman en drieënvijftig jaar later is laatstgenoemde het nog enige originele bandlid. Iedere muziekliefhebber kent natuurlijk 10CC’s bekende hits zoals, I’m Not In Love en Dreadlock Holiday en beide songs, zogenaamde evergreens, zijn ook elk jaar weer in de top 2000 te horen.

Vanavond is 10CC in Heerlen met hun Ultimate Greatest Hits Tour en net zoals de vorige keren hier in het zuiden van het land wordt het weer genieten van prachtige vocale harmonieën, virtuoos gitaarspel en kippenvel melodieën.

Graham Gouldman (basgitaar, zang), Rick Fenn (guitar, zang), Keith Hayman (keyboards), Iain Hornal (zang, gitaar, keyboards) en Ben Stone (drums) openen deze avond met The Second Sitting For The Last Supper, een swingende, rockende track van 10CC’s derde studio album The Original Soundtrack (1975); gevolgd door een lange versie – met prachtige gitaarsolo’s van Rock Fenn – van het artrock nummer pur sang Art For Art’s Sake, een compositie van Stewart en Gouldman, te vinden op het How Dare You album.

Het in groten getale aanwezige publiek krijgt dan de kans bij de eerste meezinger van de avond – Life Is A Minestrone – hun stem te laten horen, en dat gebeurt dan ook, dit tot grote vreugde en enthousiasme van 10CC. Daarna volgen een aantal minder bekende 10CC pareltjes, zoals Good Morning Judge, Old Wild Men (that is what we are, zegt Gouldman) en Feel The Benefit.

Maar het publiek zit toch echt te wachten op de hits en de evergreens van de band en ze worden op hun wenken bediend, want in het tweede gedeelte van deze Ultimate Greatest Hits Tour is het 100% genieten van The Things We Do For Love, Silly Love (mijn persoonlijke hoogtepunt van deze avond), de bitterzoete ballad I’m Not In Love en natuurlijk 10 CC’s grootste hit Dreadlock Holiday.

Tussendoor wordt er ook nog een niet-10CC nummer gespeeld, namelijk de Gouldman compositie Floating In Heaven van het I Have Notes album en natuurlijk ontbreekt de alom bekende Brain May grap niet!

Helaas, maar twee toegiften, maar wel twee hele mooie, Donna wordt a capella uitgevoerd en het moet gezegd worden, het klinkt echt prachtig; loepzuiver! Rubber Bullets, net zoals Donna van 10CC’s debuutalbum uit 1973 eindigt de set zoals deze begon, lekker rockend dus; een meer dan uitstekende song om deze heerlijke, nostalgische artrock avond af te sluiten.