THIN LIZZY 74-75 – NIGHT LIFE / FIGHTING is de opvolger van het bestverkochte en door critici geprezen THIN LIZZY 76. De 7CD-set bevat nieuwe stereomixen en de originele versies van de studioalbums die de band in 1974 en 1975 uitbracht, ‘Night Life’ en ‘Fighting’. De andere schijfjes bevatten niet eerder uitgebrachte versies uit de archieven van de band, radiosessies, demo’s en een liveoptreden in het Derby College of Technology, opgenomen op 21 november 1975.

De nieuwe mixen zijn verzorgd door Richard Whittaker, onder toezicht van de legendarische Lizzy-gitarist Scott Gorham.

THIN LIZZY 74-75 – NIGHT LIFE / FIGHTING wordt geleverd in een doos van 10 x 10 cm met een hardcoverboek van 40 pagina’s met hoestekst van de beroemde muziekschrijver Mark Blake en vol met zeldzame foto’s.

Halverwege 1974 stond Thin Lizzy op een kruispunt: ze hadden een hit gehad, Whiskey In The Jar, die ze zelf vreselijk vonden, en gitarist Eric Bell werd vanwege zijn levensstijl ontslagen. De jonge Gary Moore werd aangetrokken voor een tournee en een aantal demo’s. Scott Gorham, een twintiger Amerikaanse gitarist, was naar Londen gekomen met de vage belofte van een optreden in de band van zijn zwager, Supertramp, maar het bleek dat ze toch niet op zoek waren naar nieuwe muzikanten.

De ritmesectie van Thin Lizzy, Phil Lynott op bas en zang en drummer Brian Downey, sloegen hun kamp op in de Iroko Country Club, een Afrikaans restaurant/bar in Hampstead Hill in Noord-Londen, om nieuwe gitaristen te auditeren nadat Moore was vertrokken om zijn eigen ding te doen. Een van de eerste kandidaten was ‘Robbo’, de achttienjarige Brian Robertson uit Glasgow, die drie weken na het begin van de audities arriveerde. Lynott was echter op zoek naar iets anders en al snel werd duidelijk dat hij twee gitaristen voor de band zocht. “Het punt is dat ik nog nooit van Thin Lizzy of hun muziek had gehoord”, geeft Gorham toe. “Ik was een complete underdog.” Gorham kreeg echter de baan en Lizzy tekende bij Vertigo, het rocklabel van Phonogram Records. Maar er was sprake van een trucje: Vertigo was onder de indruk van Lizzy’s laatste demo, vooral van Gary Moore’s spel op de ballad ‘Still In Love With You’.

Het maken van ‘Night Life’ was een vuurdoop voor de nieuwe leden van Thin Lizzy. De band bestond nog maar een paar weken toen Vertigo hen naar de Trident Studios in Londen stuurde, waar ze samenwerkten met de Amerikaanse producer Ron Nevison, die verantwoordelijk was voor The Who’s Quadrophenia en het bestverkochte debuutalbum van Bad Company. De twee gitaristen vulden elkaar aan, met Robertsons rigoureuze, op blues gebaseerde geluid als tegenwicht voor Gorhams vrijere aanpak. Gary Moores versie van ‘Still In Love With You’ haalde echter het uiteindelijke album. ‘Night Life’ werd uitgebracht op 8 november 1974, met een hoesillustratie van kunstenaar Jim Fitzpatrick, wiens zwarte panter die uitkijkt over een stedelijk landschap een verwijzing was naar de politieke organisatie Black Panthers. Het album bleef echter buiten de Top 50 steken.

Lizzy’s steile leercurve zette zich voort in maart en april 1975, tijdens hun eerste reis naar de VS, waar ze het voorprogramma verzorgden voor de Canadese rockers Bachman-Turner Overdrive. Na Bachman-Turner Overdrive verzorgde Lizzy het voorprogramma voor ZZ Top, Rush en Bob Seger And The Silver Bullet Band, voordat ze naar huis terugkeerden. Thin Lizzy’s cover van Bob Seger’s ‘Rosalie’, waarvan de liveversie Lizzy later een top 20-hit zou opleveren, zou worden opgenomen op hun vijfde album, dat, na ontevredenheid over de ervaring met ‘Night Life’, alleen door Lynott zou worden geproduceerd, samen met technicus Keith Harwood, die net klaar was met David Bowie’s Diamond Dogs en It’s Only Rock’n’Roll van de Rolling Stones.

‘Fighting’ had meer pit en focus dan ‘Night Life’. De hoes van de LP zou echter nog decennia lang voor rode gezichten zorgen; op de Britse versie van het album waren ze te zien in een steegje in Westbourne Grove, starend naar de lens van de fotograaf en zwaaiend met wapens: Robertson hield een mes vast en Downey en Lynott verschillende lengtes pijp. Fighting werd uitgebracht op 12 september 1975 en bereikte de 60e plaats in de Britse hitlijsten.

Thin Lizzy brak uiteindelijk door in 1976. Hun reputatie werd gesmeed met de baanbrekende albums Jailbreak, Johnny The Fox en Live And Dangerous. Maar de weg naar succes begon in 1974 en 1975.